Dat ik aan je denk. Weet je. Dat ik met je meeleef. Voel je? Dat ik achter jou sta. Kijk!
Zo onmetelijk dapper, jij. Daar kan jouw hoge lat niet bij.
Hoeveel jij waard bent, laat zich niet in punten tellen.
Zomaar samen zijn en zwijgen. Dingen vanzelfsprekend laten zijn.
Zullen we*? Samen? (*op stap, babbelen, de slappe lach, luidop dromen, een terrasje of studeren misschien …)
Hoe zacht zijn voor jezelf schuilgaat in het allerkleinste*. En hoe jij dat jezelf mag geven. Hoe je om jezelf mag geven. * Een frisse neus, je ogen toe, een babbel of een boek. Misschien.
Wiskunde was nooit mijn sterkste kant, ik reken vooral op mijn gevoel.
Je bent niet alleen. Maak kennis met inspirerende verhalen van studenten over kwetsbaarheid en twijfel, maar ook over de kracht van verbondenheid.