Wiskunde was nooit mijn sterkste kant, ik reken vooral op mijn gevoel.
Omdat dit nu even moet … moed! PS Jij doet dat goed.
Stilaan leer ik het wel. Dat ik ik ben en de wereld de wereld. En dat het soms mag botsen. Mijn stilte met de luide wereld. Hoor je? Mijn hart. Het klopt.
Loslaten is als eb en vloed. Een komen en gaan van herinneringen.
Tussen moeten en willen ligt een wereld van gevoel.
Als woorden te luid zijn laat dan de stilte maar spreken.
Vertrouwen is het begin. Dan kan alles nog.
Je bent niet alleen. Maak kennis met inspirerende verhalen van studenten over kwetsbaarheid en twijfel, maar ook over de kracht van verbondenheid.