Wiskunde was nooit mijn sterkste kant, ik reken vooral op mijn gevoel.
Ik ben een twijfelaar. Dat weet ik zeker.
Loslaten is als eb en vloed. Een komen en gaan van herinneringen.
Omdat dit nu even moet … moed! PS Jij doet dat goed.
Hoe zacht zijn voor jezelf schuilgaat in het allerkleinste*. En hoe jij dat jezelf mag geven. Hoe je om jezelf mag geven. * Een frisse neus, je ogen toe, een babbel of een boek. Misschien.
Kom even zitten bij jezelf. Leg een arm om je schouder. Steek jezelf een hart onder de riem. Wees even lief voor jezelf. Wees éven lief voor jezelf als voor de ander. Kom maar zitten bij jezelf.
Zo onmetelijk dapper, jij. Daar kan jouw hoge lat niet bij.
Je bent niet alleen. Maak kennis met inspirerende verhalen van studenten over kwetsbaarheid en twijfel, maar ook over de kracht van verbondenheid.