Zomaar samen zijn en zwijgen. Dingen vanzelfsprekend laten zijn.
In het delen ligt de groei.
Hoe zacht zijn voor jezelf schuilgaat in het allerkleinste*. En hoe jij dat jezelf mag geven. Hoe je om jezelf mag geven. * Een frisse neus, je ogen toe, een babbel of een boek. Misschien.
Zo onmetelijk dapper, jij. Daar kan jouw hoge lat niet bij.
Wiskunde was nooit mijn sterkste kant, ik reken vooral op mijn gevoel.
Ook de zwaarste storm gaat zachtjes liggen.
Strompelen is zo’n schoon woord. Het brengt je dichter bij jezelf.
Je bent niet alleen. Maak kennis met inspirerende verhalen van studenten over kwetsbaarheid en twijfel, maar ook over de kracht van verbondenheid.