Tijdens het hoorcollege sociologie moesten we een brainstorm doen waarbij we gebruik konden maken van de slides van de vorige les. De bedoeling was om verschillende theorieën naast elkaar te leggen om zo tot inzicht te komen dat deze theorieën eigenlijk achterhaald waren. In diezelfde les zouden dan nieuwere visies besproken worden. Het was niet duidelijk met hoeveel studenten we mochten samenwerken en hoeveel tijd we kregen voor deze opdracht. We begonnen over wat andere dingen te praten en gingen er wel vanuit dat we niet aan het bord zouden geroepen worden.

Voorbeelden en aanbevelingen

Bij frequent gemaakte fouten

Als studenten vaak dezelfde (denk)fouten maken, zal een afwachtende lesgever pas ingrijpen wanneer studenten zelf om extra uitleg of ondersteuning vragen.

Een andere aanpak kan zijn om studenten aan het woord te laten en na te gaan waar de meeste vragen zitten. Bijkomend kunnen studenten bijvoorbeeld keuze krijgen in welke oefening eerst besproken wordt in het practicum (= participatieve houding). Ook plenair tijdens een hoorcollege zijn bepaalde ingrepen mogelijk om studenten te motiveren zich verder in te zetten voor het vak. Je kan bijvoorbeeld een lijst maken van goede en minder goede antwoorden en dit in de les bespreken. Je kan studenten dit ook zelf laten corrigeren en nadien plenair bespreken. Je kan ook een modeloplossing stap per stap uitleggen zodat studenten beter kunnen volgen of collectieve feedback geven (bv. op proefexamen of voorkennistest) over welke zaken al goed lopen en waar er nog ruimte voor verbetering is (= begeleidende houding).

Bij heterogene groepen

Naargelang de opleiding en de toelatingsvoorwaarden krijg je soms een groep studenten met verschillende competenties en vooropleiding voorgeschoteld. Een afwachtende lesgever maakt zich weinig zorgen op voorhand en gaat er vanuit dat studenten wel zullen kunnen volgen.

Een alternatief is om bij het begin van een lessenreeks te verduidelijken welke voorkennis je verwacht om het vak te volgen en aan te geven hoe studenten zich deze voorkennis kunnen eigen maken (= verduidelijkende houding). Tijdens de lessenreeks zelf kan je ook verschillende werkvormen hanteren zodat de les elke student kan aanspreken (= afstemmende houding). Daarnaast kan je bij oefeningen of opdrachten een reeks voorzien met verschillende moeilijkheidsgraad zodat studenten zelf kunnen beslissen waar ze mee beginnen (= begeleidende houding).